Neem ze mee naar de eredienst. Ook al is het makkelijker om met hen thuis te blijven. Zelfs als je niet veel van de dienst kan volgen. Ook als je ze moet omkopen met speelgoed en snoep. Ook als je bank eruitziet als een klein oorlogsgebied. Ook als andere kerkgangers geïrriteerd om zich heen kijken als ze luidruchtig zijn of niet stil kunnen zitten. Ook al begrijpen ze nog steeds niet veel van wat er gebeurt. Laat ze zien dat je aanbidt. Laat ze je horen zingen. Laat ze zien wat het voor jou betekent. Laat ze Gods Woord horen. Laat ze omgaan met andere gelovigen. Neem ze mee naar de eredienst.
Nodig ze uit naar de eredienst. Zelfs als ze alles wat daar gebeurt niet meer leuk vinden. Zelfs al worden ze te slim voor hun ouders en voor God. Zelfs als hun vrienden er niet allemaal zijn. Zelfs als ze zich vervelen, of moe zijn van de late nacht van gisteravond. Zelfs al hebben ze zoveel excuses waarom het voor hen niet leuk is. Zelfs al hebben ze veel vragen en kritiek. Laat ze zien hoe wij ons soms ook niet lekker voelen, moe zijn, vragen of twijfels hebben, maar toch met dit alles naar Jezus en elkaar gaan. Laat ze ervaren hoe het ook voor hen een plek van veiligheid en rust kan zijn. Laat ze zien dat je naar Jezus rent in gemakkelijke tijden én bij moeilijkheden. Nodig ze uit naar de eredienst.
Want wie zal het hen nog leren? De wereld gaat hen leren dat het niet belangrijk is, dat de Bijbel niet relevant is, dat erediensten saai zijn, dat de boodschap van Jezus verouderd is, dat je niet rationeel kan zijn én kan geloven. Maar de wereld zal ook niet in staat zijn om hen betere antwoorden te geven, en vooral niet dat diepe verlangen ín hen kan aanspreken. Ze zullen uiteindelijk gedesillusioneerd en teleurgesteld raken door de loze beloften van geluk en plezier. Als ze dít beginnen te ontdekken, moeten wij er zijn om de stukjes samen met ze op te rapen, om ze opnieuw te herinneren aan de open armen van Jezus, de trouw van Gods liefde en de schoonheid van samenzijn.
Nodig ze dan wéér uit naar de eredienst, waar God, net als de vader van de verloren zoon, nog steeds geduldig staat en wacht, maar ook zoekend dichterbij rent, waar jij en ik al die tijd biddend en hoopvol op hen hebben gewacht, en waar het feest van vreugde nog steeds voor hen klaarstaat...
Comments